Müthiş bir gündü…
Tek bir güne sığan o kadar çok etkinlik ve olay var ki hangisini
anlatayım. Ortadan başlayayım en iyisi…
Birkaç sene önce bir gelenek başlattık. Plaket törenine bando
eşliğinde ve en başta eski ve mevcut öğretmenlerimiz ile en büyük
abilerimiz olmak üzere tüm dönemler kıdem sırasına göre coşku ile
giriyorlar. Bu yıl da öyle oldu ve mezunlar bir karnaval neşesiyle
Auditorium'a girerek tıklım tıklım doldurdular. Tabloyu görmeliydiniz;
muhteşemdi.
Kaybettiklerimizin anısına saygı duruşu ve İstiklal marşından sonra
okul direktörü Andrew Leathwood ve okul müdürü Günseli Yüksel'87 ile
birlikte mezunlara hoşgeldiniz dedik. O gün için davet ettiğimiz eski
ve mevcut tüm öğretmenlerimizi dakikalarca ayakta alkışladık. Çok
duygulu bir andı.
Dernek faaliyetlerini anlatan ve orijinali 1.5 saat süren 120 slidelık
bir sunumun 7-8 dakikalık bir özetini yaparak mezunlar derneğinin
çalışmalarını anlattık, İstanbul'da 'The Club' ile ilgili
gelişmelerden bahsettik ve tüm mezunlara camiamıza yaptıkları
katkılardan dolayı teşekkür ettik.
Sonrasında plaket törenine geçtik. En büyük abilerimizden başlayarak
tüm mezunlara günün anısına plaket ve sertifikaları başta Haydar Hocam
olmak üzere hocalarımız tarafından verildi. Hocalarımız birer konuşma
ile duygularını paylaştılar.
Her dönemden bir kişi konuşma yaptı, BOM çektiler ve toplu fotoğrafla
yerlerini bir sonraki döneme bıraktılar.
Akşamüstü tüm mezunlar1990 mezunlarının eski Prep sahasında verdikleri
80's partisine katıldık. Çok iyi hazırlanmışlar, çok eğlendik.
Ardından akşam yemeği başladı. Her köşede muhabbet, mavra, nostalji,
neşe ve coşku…
Woolworth merdivenlerinin önüne sahne ve ses düzeni kurulmuştu. 1992
mezunumuz İlker Göçmen'in grubu Anonim geceye damga vurdu. Echolar
sahne aldı. 2014 mezunumuz Eylül gruba eşlik etti. Müthiş eğlendik,
dans ettik, coştuk, hep beraber BOM çektik.
Refik Kutluer'74 in de katılımıyla grup Anonim 'BOM Blues' bestesi yaptılar 🙂
Kısacası çok eğlendik… her zamanki gibi… fotoğraf ve videolar
hazır olunca siz de görüp hak vereceksiniz. Akşam yemeği günün en
coşkulu ve tüm mezunları kaynaştıran bölümüydü. Katılmayan dönemler
rçok şey kaçırdılar.
İşin bir de perde arkası, mutfağı var tabii… Haftalarca süren bir
hazırlık. Düşünün; bin kişiyi aşkın bir katılımın organizasyonu; hem
de neredeyse sıfır bütçeyle, kendi bütçesini yaratarak. Büyük bir
özveriyle çalışan tüm emektarlara, gönüllülere ne kadar teşekkür etsek
azdır.
Okul idaremiz, çalışanlarımız her zamankinden daha fazla ve müthiş
destek verdiler.
Bu yıl ilk defa giriş ve karşılamada bir yöntem geliştirdik ve çok
başarılı oldu. Ahmet Alptekin'89 bir ipad uygulaması geliştirdi, Umut
Yalnız'88 ve Göze Üner'96 ile planlama yaptılar ve uyguladık. Kapıda
gönüllü öğrenciler her gelen mezuna hızla check-in yaptırdılar. Çok
hızlı bir şekilde mezunların hem bilgileri hem de dernekle ilgili
yükümlülükleri belirlendi ve eksikler giderildi.
Kaydını yaptıran ve aidat ödemiş olan mezunlar arasında akşam
yemeğinde kuralar çekildi ve hediyeler verildi. En büyük ödül olan ve
1989 mezunlarının sponsor oldukları tableti Muzaffer Akay kazandı.
Betül abla, okul sekreterlerimiz ve hemşirelerimiz akşama kadar hiç
ayrılmadan karşılama ve kayıt yaptılar. Nuran Baykal ve yardımcı
gönüllüler geç saatlere kadar giftcenter'da hizmet verdiler.
Sabah Güner Baykal turnuvasının finalleri ve ardından ödül töreni
başarıyla gerçekleşti. Spor Kulübümüz her geçen gün daha da büyüyor,
gelişiyor.
Günün sonunda herkes çok mutlu görünüyordu. Bu da tüm emeklerin
karşılığı, ödülü olarak bizleri çok çok mutlu etti.
Emeği geçen, gerçekten çok özveriyle çalışan gönüllüleri tek tek ayrı
bir mailde yazacağım; sağ olsunlar onlar olmadan bu gelenek
yaşanamazdı.
Bir Homecoming'i daha büyük coşku ile yaşadık. Nesiller karşılaştı,
kucaklaştı, kaynaştı. En büyüğümüz 97, en küçüğümüz 19 yaşındaydı ama
yürekleri aynı tempoda atıyordu.
Gelemediyseniz bu yıl çok şey kaçırdınız ama telafisi var merak
etmeyin; Homecoming 2016 🙂
TAC sevgisiyle kalın…
Ali Cerrahoğlu'78